انواع پوست در انسان

در حالی که پوست همه انسان‌ها اساساً ساختار یکسانی دارند، اختلافات جزئی بیولوژیکی می‌توانند در مراقبت و نگهداری صحیح از پوست بدن تاثیر بسزایی بگذارند. افراد می‌توانند غدد چربی کم و بیش فعال و یا غدد عرق کم و بیش فعال داشته باشند و همچنین افراد مختلف ممکن است دارای توانایی‌های مختلفی در ذخیره‌سازی آب در پوست خود باشند.
انواع پوست
تصویر ۶: انواع پوست؛ رنگ قرمز میزان بیش‌فعالی غدد چربی را در پوست نشان می‌‌دهد. پوست خشک به دلیل عدم کارکرد صحیح غدد چربی پوست اغلب دچار کشیدگی و آسیب می‌شود.

در اینجا به طور خلاصه برخی از انواع پوست رایج در انسان و نحوه مراقبت از آن‌ها آورده شده است:
پوست چرب

افرادی که پوست چرب یا روغنی دارند ممکن است منافذ بزرگی در پوست خود داشته باشند و اغلب پوست صورت این افراد براق است و جوش‌های بسیاری ممکن است در پوست صورت آن‌ها مشاهده شود. این ظاهر پوستی به این دلیل است که غدد چربی در لایه درم آن‌ها روغن زیادی تولید کرده که در این حالت می‌توانند منافذ زیادی در پوست ایجاد کنند. این منافذ باعث به وجود آمدن جوش‌ها و مشکلاتی در ظاهر پوست این افراد می‌شود.

چربی پوست می‌تواند با عواملی از جمله موارد زیر افزایش یابد:

    فشار و استرس محیط
    اختلالات هورمون‌ها
    گرما و رطوبت

با وجود چربی زیاد، شستن مداوم برای پوست‌های چرب مناسب نیست. شستشوی بیش از حد پوست چرب موجب احساس خشکی پوست شده، که همین امر منجر به تحریک بیشتر پوست برای تولید روغن بیشتر می‌شود.

پزشکان توصیه می‌کنند که افرادی که پوست چربی دارند بیش از دو بار در روز آن را نشویند و هنگام شستشو از لایه برداری پوست خودداری کنند. این کار باعث می‌شود چربی طبیعی پوست دست نخورده باقی بماند و چربی جدید کمتری توسط پوست تولید شود.
پوست مختلط

پوست ترکیبی یا مختلط  پوستی است که در برخی مناطق چرب است اما ممکن است در برخی مناطق دیگر پوست خشک باشد. در افرادی که پوست ترکیبی دارند، چانه، بینی و پیشانی متداول‌ترین مناطق چرب پوست صورت را تشکیل می‌دهند. مناطق دیگر مانند گونه‌ها ممکن است خشک باشند.

افرادی که پوست مختلط دارند به دلیل تولید مقدار زیادی چربی توسط غدد موجود در درم دارای منافذ بزرگ، جوش‌های سر سیاه و پوست براقی هستند. این میزان چربی می‌تواند در منافذ پوست جمع شده و باعث ایجاد جوش‌های سرسیاه و لکه‌های پوستی شود.
پوست طبیعی

پوست نرمال یا طبیعی به پوستی می‌گویند که دارای سطح متوسطی از روغن و آب است و از پوست در برابر عوامل محیطی حفاظت می‌کند اما ظاهری براق یا چرب به پوست نمی‌دهد. این نوع پوست معمولاً دارای منافذ کوچک و لکه‌های کمی ‌است، زیرا غدد تولید کننده چربی در این نوع از پوست بیش از حد فعال نیستند.
پوست خشک

افرادی که پوست خشک دارند، ممکن است دارای یک چهره بی روح و خشن باشند و اغلب چین و چروک و خطوط بیشتری نسبت به سایر انواع پوست در سطح پوست آن‌ها به خصوص پوست صورتشان ظاهر می‌شود. در پوست‌های خشک اغلب لکه‌های قرمز ناشی از حساسیت وجود دارد و تقریبا فاقد منافذ تجمع چربی هستند و در نتیجه پوست می‌تواند به سرعت رطوبت خود را از دست دهد، در این حالت پوست بسیار تحریک پذیر شده و به سرعت آسیب می‌بیند.

افرادی که در مناطق خشک مانند بیابان زندگی می‌کنند، بیشتر احتمال دارد که علائم خشکی پوست را نشان دهند، زیرا پوست آن‌ها نسبت به افرادی که در مناطق مرطوب زندگی می‌کنند، رطوبت بیشتری را از دست می‌دهد. خشکی پوست به دلیل برخی عوامل دیگر نیز ممکن است اتفاق بیافتد:

    افرایش دمای بدن
    مصرف برخی از دارو‌های خاص
    حمام آب گرم به صورت مکرر
    شستشوی بیش از حد پوست یا شستن پوست با صابون‌های سخت و پاک کننده‌های قوی
    قرار گرفتن در معرض آفتاب، باد، سرما و گرمای خشک